Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/667 Esas 2017/940 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/667
Karar No: 2017/940
Karar Tarihi: 13.02.2017

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/667 Esas 2017/940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mühür bozma suçundan yargılanmıştır. İlk dava sonucunda, kesinlik sınırının altında kalan adli para cezası uygulandığı için sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. İkinci davada ise, suçun sübutu kabul edilerek ve cezai takdir yetkisi kullanılarak hüküm verilmiş, savunma reddedilmiş ve temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
- Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/667 E. , 2017/940 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın hakkında 09.02.2014 tarihli mühür bozma tutanağına istinaden açılan davada verilen hükme ilişen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca sanık hakkında doğrudan hükmolunan ve kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılan 3.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair hükme yönelik sanığın temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanığın hakkında 20.11.2013, 26.12.2013 ve 23.01.2014 tarihli mühür bozma tutanaklarına istinaden açılan davada verilen hükme ilişen temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, oluş ve soruşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı arttırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.