Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2007/63-2008/175

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vasisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, Bağ-Kur sigortalısı ...’ın 30.10.2002 tarihinde davalı ... tarafından öldürülmesi nedeniyle hak sahiplerine bağlanan peşin değerli gelir ve yapılan cenaze giderinin tahsili istemine ilişkin olup, her ne kadar 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 39. maddesinde; “Üçüncü bir kişinin kastı nedeniyle malül veya vazife malülü olan sigortalıya veya ölümü halinde hak sahiplerine, bu Kanun uyarınca bağlanacak aylığın başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı için Kurum zarara sebep olan üçüncü kişilere rücu edilir” düzenlemesi getirilmiş ise de, söz konusu düzenlemenin anılan kanunda, yürürlüğü öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı karşısında davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Kanunun 63. maddesidir.
Davanın yasal dayanağı olan 1479 sayılı Kanunun 63. maddesine göre, üçüncü bir kimsenin suç sayılır hareketi ile bu Kanunda sayılan yardımların yapılmasını gerektiren bir halin doğmasında, Kurum, sigortalı veya hak sahiplerine gerekli bütün yardımları yapar. Ancak, Kurum, yapılan bu yardımların ilk peşin değeri için üçüncü kişilere, istihdam edenlere ve diğer sorumlulara rücu eder. Yani üçüncü kişiler, suç sayılır taksirli veya kasıtlı bir hareketi sonucunda Bağ-Kur sigortalısına veya hak sahiplerine sağlık yardımı yapılmasına, malullük, yaşlılık veya ölüm aylığı bağlanmasına neden olursa, Kuruma, bu yardımları rücuan geri isteme hakkı veren bir yasal düzenlemedir.
5237 sayılı Kanunun 29. maddesi haksız tahrik indirimini düzenlemiş olup anılan madde “Haksız bir fiilin meydana getirdiği hiddet veya şiddetli elemin etkisi altında suç işleyen kimseye, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine onsekiz yıldan yirmi dört yıla ve müebbet hapis cezası yerine oniki yıldan onsekiz yıla kadar hapis cezası verilir. Diğer hâllerde verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadarı indirilir.” hükmünü içermektedir.
Davalı ...’nun kasten öldürme suçundan cezalandırılmasına yönelik Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/307 E., 2005/262 K. sayılı ilamında, sanık (davalı) ...’nun sigortalıyı kasten öldürme suçundan müebbet hapis cezası ile cezalandırıldığı, üzerine atılı kasten öldürme suçunu, sigortalıdan kaynaklanan haksız tahrik altında işlediğinden bahisle cezasından 5237 sayılı Kanunun 29. maddesi uyarınca indirim yapılarak 17 yıl hapis cezası ile cezalandırıldığı, anılan kararın Yargıtay 1. Ceza Dairesi kararı ile onanmak suretiyle kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, ceza davasında, müebbet hapis cezası haksız tahrik indirimi yapılmak suretiyle 17 yıl hapis cezasına indirilmiş olduğundan, davalının, sorumlu olduğu tazminattan %33 oranında indirim yapılarak 21.194,38 TL’den sorumlu tutulması gerekirken, fazlaya hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün tamamen silinerek yerine ;
""Davanın kısmen kabulüne, 21.127,38 TL peşin değerli gelirin tahsis onay tarihi olan 11.10.2003 tarihinden; 67,00 TL cenaze giderinin sarf tarihi olan 06.11.2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte (toplam 21.194,38 TL) davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
Alınması gereken 1.144,50 TL karar ve ilam harcının davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
Davacı tarafından yapılan 240,80 TL yargılama giderinden davanın kabul ret oranına göre, 161,34 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına,
Davacı kurumun vekil ile temsil edildiği anlaşıldığından karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca tayin ve takdir olunan 2.419,44 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
Dair, davacı vekilinin yüzüne karşı, davalının yokluğunda, kararın tefhim ve tebliğinden itibaren 8 gün içinde Yargıtay yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup, usulen anlatıldı. 26.06.2008”
hükmünün yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/10/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.