Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5710 Esas 2017/3249 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5710
Karar No: 2017/3249
Karar Tarihi: 21.03.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5710 Esas 2017/3249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı doğrultusunda, hak yoksunlukları infaz aşamasında gözetilmelidir. Ancak, uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlendiği için sanığın durumu değerlendirilmelidir. Ayrıca, tekerrüre esas alınan ilam sebebiyle uyarlama yargılaması yapılmalı ve tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediği değerlendirilmelidir. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi, TCK'nın 106/1 maddesi, CMK'nın 253. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2015/5710 E. , 2017/3249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın tekerrüre esas alınan Şarkikaraağaç Sulh Ceza Mahkemesince verilmiş 11.04.2007 karar tarihli ve 2006/251 esas, 2007/94 karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 106/1 maddesinde yazılı tehdit suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başkada tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21/03/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.