Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11795 Esas 2019/7909 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 22/3, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Olay günü polis memuru olarak görev yapan sanığın, hırsızlık şüphesi ile müdahale etmek ve yakalamak istediği katılanın yanına geldikten sonra katılanın yeniden kaçmak istemesi üzerine aralarında itişme yaşandığı, bu esnada sanığın zimmetinde bulunan silahın ateş alarak katılana isabet ettiği ve katılanın hayati tehlike geçirecek ve birinci dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı şeklinde gerçekleştiği kabul edilen olayda, polis memuru olarak görev yapan sanığın 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun kapsamında kalıp kalmadığının tereddüde mahal bırakılmayacak şekilde belirlenmesinden sonra sanık hakkında soruşturma izni alınmasının gerekip gerekmediği değerlendirilip, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak, sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.