MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Hükümlülük ve düşme

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın yüzüne karşı verilen hükümlerde, mağdur ..."ın şikayetinden vazgeçmesine karşı çıkmadığı ve hükümleride temyiz etmediği anlaşılmakla vazgeçmeye zımni olarak rıza gösterdiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen düşme kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan, Cumhuriyet Savcısının bu suçlara yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II- Sanık hakkında genel güvenliği kasten tehlikeye sokma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; Sanığın olay günü ele geçmeyen tabancası ile genel güvenliği tehlikeye düşürecek şekilde havaya ateş etmesinden sonra olay yerine gelen jandarma ekiplerini gören ve beyanına göre bağrışma seslerini duyan mağdur ..."ın, sanığın yanına geldiği, bu esnada sanık ve mağdurun kavga ettiği ve sanığın tehdit içerir sözleri sarf ettiği, sanığın ateş etme eyleminin mağduru tehdide yönelik olmadığı, bu bağımsız eylemlerden iki ayrı hüküm kuran mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın ve Cumhuriyet Savcısı’nın, temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulan- masına karar verilirken, sanığın daha ağır hapis cezasına ilişkin sabıkasının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde tekerrüre ilişkin fıkralardan “Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.06.2013 tarihinde kesinleşen 2010/202 esas, 2010/414 kararı” ibaresinin çıkartılması ve yerine “Gölbaşı Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2011 de kesinleşen 2011/79 esas,2011/183 kararı” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.