Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/5686 Esas 2016/2420 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalı işverenlere ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 2005 yılı ile 03.08.2006 tarihleri arası davalı işyerinde çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Uyuşmazlık, somut olayda fiili çalışma olgusunun yöntemince kanıtlanmış olup olmadığı, mahkemece bu yönde yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işyerinin bir apartman olduğu, davalı işyerinin 03.08.2006 tarihinde kanun kapsamına alındığı, 03.08.2006 tarihinden sonra hizmet bildiriminde bulunulduğu, davacının bu apartmanda ikametine dair 01.02.2004 tarihli kira sözleşmesi ile taraflar arasında protokolün yapıldığı davacı ve davalı tanık beyanlarının alındığı anlaşılmıştır.
Somut olayda; gerek taraflarca imzalanan prokol içeriği, gerekse davalı işyeri tarafından davacı hakkında 03.08.2006 tarihinden sonra bildirilmiş hizmetlerinin oluşu taraflar arasındaki ilişkinin hizmet akdi olduğunu göstermesine rağmen mahkemece taraflar arasında kira sözleşmesi olduğundan bahisle davanın reddine karar verimesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş; Kurumdan sorulmak suretiyle veya zabıta araştırması ile tespit edilecek komşu işyerlerinin işverenleri veya bu işverenlerin resmi kayıtlarına geçmiş çalışanların (komşu apartman sakinleri, bina görevlileri ile civarındaki market, bakkal vs işyerleri sahipleri ile çalışanlarının) beyanlarına başvurmak suretiyle davacının apartman işyerindeki çalışmasının sürekli ve haftanın yarısından fazla şekilde geçip geçmediği belirlenmek, davacının, davalı apartmandaki çalışmalarının niteliği gereği gün boyu sürüp sürmediği de gözetilerek, davacının fiili çalışmalarının varlığı, başlangıç ve bitiş tarihleri, kesintili mi, sürekli mi olduğu, kısmi süreli mi (part time) yoksa tam süreli mi (full time) çalıştığı hiçbir kuşku ve duraksamaya meydan vermeyecek biçimde belirlenmek; böylelikle, toplanan ve toplanacak delillerin sonucuna göre davaya konu talep hakkında bir karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.