Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/2302 Esas 2016/2414 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 11/10/1989 tarihi itibariyle sigortalı olarak 1 gün çalıştığının ve bu tarihin sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davacı sigorta başlangıç tarihinin 11.10.1982 olduğunun tespitini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davalı işverence davacı adına 11.10.1989 tarihli işe giriş bildirgesinin verildiği, davalı işyerine ait tescil kayıtlarının ve sigortalı işe giriş bildirgesi ile dava konusu döneme ilişkin ihtilaflı dönem bordrolarının getirtildiği, kurum kayıtlarına 04.12.1989 tarihinde girdiği anlaşılan dönem bordrosuna göre davacının davalı işyerinde 11.10.1989 tarihi itibari ile 5 günlük çalışmasının olduğu, bu bordrolarda ismi olan diğer kişilerin tanık olarak dinlendikleri görülmüştür.
Uyuşmazlık, davacı ile davalı arasında hizmet akdinin bulunup buulnmadığı hususunda toplanmaktadır.
506 sayılı Yasanın 2. maddesinde bir hizmet akdine dayanarak bir veya birkaç işveren tarafından çalıştırılanlar sigortalı sayılmışlardır. Hizmet akdi, öğretide kabul edildiği gibi iş görme, bağımlılık ve ücret unsurlarından oluşmaktadır. Burada söz konusu olan iş, ekonomik bakımdan iş olarak değerlendirilebilen her türlü çalışmayı ifade etmektedir.
Mahkemece, davalı işveren tarafından davacı adına düzenlenmiş 11.10.1989 tarihli işe giriş bildirgesinin bulunması, davalı işyerine ait nizalı dönem bordrosunda davacının bildirilmiş 5 günlük çalışmasının varlığı, dinlenen bordro tanıklarının davacının çalışmalarını doğrulamaları karşısında; davacının isteminin kabulüne karar vermek gerekirken taraflar arasında istisna sözleşmesi olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde bulundurulmadan, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır..
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 18/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.