Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/615 Esas 2016/9071 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin davalı işverenlik nezdindeki çalışma süresi uyuşmazlık konusudur.
Davacı, davalı Şirkete ait gemilerde 14.10.2005 tarihinden başlamak üzere 07.03.2010 tarihine kadar yağcı olarak çalıştığını iddia etmiştir. Davalı ise, davacının ....’ne ait ... Gemisinde 16.10.2005-10.04.2006 tarihleri arasında, ... Gemisinde 16.01.2007-25.07.2007 tarihleri arasında, ... Gemisinde de 27.08.2007-07.03.2008 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur.

Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda İş Müfettişinin incelemesindeki tespite dayanılarak işe başlangıç tarihi 11.03.2005 olarak kabul edilip hizmet süresinin buna göre hesaplandığı görülmüştür.
Davacı dava dilekçesinde işe başlangıç tarihini 14.10.2005 olarak belirttiğinden kendini sınırlamıştır. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26 ncı maddesi gereğince hakim maddi vakıa ile bağlı olup, başka bir şeye karar veremez. Üstelik kayıtlı döneme ilişkin işyerlerinin tamamının davalı işverene ait olup olmadığı hususunun da açıklığa kavuşturulmaması hatalıdır. Eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 12.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.