Taraflar arasındaki “tespit” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 2.İş Mahkemesince davanın  kabulüne  dair verilen 15.4.2004  gün ve 2002/858-2004/166 sayılı kararın incelenmesi  davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 13.12.2004 gün ve 2004/10013-11091 sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiş; 21.04.2005 tarih ve 2005/312-304 sayılı direnme kararı Hukuk Genel Kurulu’nun 06.07.2005 gün ve 2005/21-437-448 sayılı kararıyla araştırmaya yönelik olarak bozulmuş; mahkemece 10.11.2005 tarihli celsede Hukuk Genel Kurulu kararına uyulmuş; sonuçta yapılan yargılama sonunda 28.12.2006 gün ve 2005/1054 esas-2006/778 sayılı kararla davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş; kararı SSK vekili temyize getirmiş; dosyanın gönderildiği Yargıtay 21.Hukuk Dairesi 26.04.2007 gün ve 2007/6151-7121 sayılı ilamıyla dosyayı Hukuk Genel Kuruluna göndermiştir.

TEMYİZ EDEN:  Davalı SSK vekili      

                    HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Yargıtay 21.Hukuk Dairesi 26.04.2007 gün ve 2007/6151-7121 sayılı ilamıyla dosyayı Hukuk Genel Kuruluna göndermiştir. Anılan kararda aynen; “Mahkemece verilen 15.04.2004 günlü karar Dairemizin 13.12.2004 günlü ilamı ile bozulmuş, mahkemece 21.04.2005 tarihinde verilen direnme kararı Hukuk Genel Kurulu’nca 06.07.2005 tarihli karar ile BOZULMASINA karar verilmiş, mahkemece bozma kararına uyulmasına karar verilip bozma kararı gereği araştırma yapılmış ise de 28.12.2006 tarihli kararla tekrar direnme kararı verilmiş olmakla inceleme yeri, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’dur.” İfadelerine yer vererek dava dosyasını Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına göndermiştir.
Ne var ki, mahkemece verilen 28.12.2006 tarih ve 2005/1054-2006/778 sayılı gerekçeli karar başlığı ve gerekçe içeriğinde direnme kararı olarak adlandırılmışsa da ortada gerçek anlamda bir direnme kararı bulunmamaktadır. Zira, mahkeme anılan kararını, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429/son maddesi “Hukuk Genel Kurulu’nun verdiği karara uymak zorunludur” hükmünü de gözeterek Hukuk Genel Kurulu’nun bozma ilamına uyarak vermiş ve bozma gereği yaptığı araştırma ve incelemelere dayanmıştır. Bu kararın direnme olarak adlandırılmış olması gerçek anlamda da direnme kararı olduğunu göstermeyeceği gibi bu karara karşı temyiz isteminin incelenmesi görevi de Hukuk Genel Kurulunun değil Özel Dairenindir.
Bu nedenle, anılan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle, davalı SSK vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 21.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 19.09.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.