Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1450 Esas 2014/5142 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2012/197524
MAHKEMESİ : Urla Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2011
NUMARASI : 2008/591 Esas, 2011/1075 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinin, 2006 ve 2007 yıllarını kapsadığı nazara alınmaksızın karar başlığında 19/04/2008 olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Sosyal ve ekonomik durumları eş olmayan sanıklar hakkında hükmolunan hapis cezaları, “suçun işleniş biçimi, zamanı, yeri, meydana gelen zararın ağırlığı” gerekçeleriyle alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezalarının aynı gerekçeler gösterilerek en üst sınırdan belirlenmesi suretiyle hükümlerde çelişki yaratılması,
TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun, kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı da gözetilerek, değişik zamanlarda ve farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanıklar hakkında TCK"nın 43. maddesi uygulanmamak suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
Sanık Barat"ın İzmir 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/05/2005 tarihinde kesinleşen 2004/322 Esas, 2005/341 Karar sayılı ilamıyla tekerrüre esas sabıkasının bulunduğu ve hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Ertelenmiş hapis cezalarına ilişkin denetim sürelerinin hükmolunan ceza miktarından daha az belirlenmesi suretiyle TCK"nın 51/3. maddesine aykırı davranılması,
Ertelenmiş hapis cezaları kısa süreli olmadığı halde, mahkumiyetin yasal sonucu olan TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi,
5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklara ayrı ayrı yükletilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiileri ile katılan H.. H.. vekilinin temyiz itirazları bu sebeplerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 08/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.