22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/13242 Karar No: 2018/13488 Karar Tarihi: 30.05.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13242 Esas 2018/13488 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/13242 E. , 2018/13488 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti: Davacı, ücret alacağı, ... ve yemek ücreti alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı cevabının özeti: Davalı, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır. Somut olayda, davacı taraf dava dilekçesinde, çalışma şeklinin haftanın 7 günü 07.00-15.00 saatleri arasında olduğunu, Çarşamba, Cumartesi ve Pazar günleri 19.00-04.00 saatleri arasında tekrar işe gelerek pazaryeri temizliği yaptıklarını beyan etmiştir. Hükme esas alınan 16.12.2014 tarihli bilirkişi raporunda, yapılan tespit ve tanık anlatımlarının birlikte değerlendirilmesinden davacının davalı işyerinde Haziran-Temmuz 2009 dönemlerindeki 51 günlük çalışması süresince haftanın 7 günü günde 3 vardiya halinde 8 saat çalıştığı, bundan başka davacının çalışmış olduğu vardiya dışında ilave olarak raporda belirtilen günlerde 19.00-04.00 saatleri arasında günde 9 saat daha çalıştığı belirtilmiştir. Söz konusu rapordaki fazla mesai alacağına ilişkin hesaplamada kriterlerden biri olan pazaryeri temizliği yönünden (5 gün) Pazartesi, Çarşamba, Perşembe, Cumartesi ve Pazar günleri pazaryeri temizliği yapılan günler kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının dava dilekçesindeki pazaryeri temizliği yaptıkları günlere (Çarşamba, Cumartesi ve Pazar) ilişkin beyanları dikkate alındığında bilirkişi raporunda yapılan hesaplamada davacının talebinin aşıldığı görülmektedir. Bu nedenle davacının talebi aşılarak yapılan hesaplamaya göre fazla çalışma alacağına hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.