Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4589 Esas 2017/913 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanık hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanık hakkında defter belge ibraz etmemek suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun oluşabilmesi için, “..varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit " olan" defter ve belgelerin, saklama zorunluluğu olan 5 yıllık süre içerisinde usulüne uygun olarak yapılan tebligata rağmen vergi incelemesi için yetkili memura ibraz edilmemesinin gerektiği, dava dosyası içerisinde bulunan vergi tekniği raporundan 2004 yılında kullandığı yasal defterlerinin tasdik bilgilerine ilişkin herhangi bir kayda rastlanmadığının belirtildiği cihetle, sanığın mükellefi olduğu şirketin ... Ltd. Şti şirketi adına 2004 yılında düzenlediği ve dosya arasında örnekleri bulunan faturaların anlaşmalı matbaalarda bastırılıp bastırılmadığı araştırılıp, bastırılmamış olduğunun tespit edilmesi halinde atılı suçun unsurlarının oluşmayacağı ve beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- -213 sayılı VUK’nun 359. maddesinin (a) fıkrasındaki cezanın alt sınırının, 08/02/2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 23/01/2008 tarih ve 5728 sayılı Kanunun 276. maddesi ile "bir yıl” hapis cezasına yükseltildiğide gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini,
b- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 13.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.