Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3202 Esas 2018/818 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının, TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Ayrıntıları ve hukuki mahiyeti Dairemizin 24.04.2017 tarih 2015/3 Esas 2017/3 Karar sayılı ilk derece kararında ve 14.07.2017 tarih, 2017/1443-4758 sayılı ilamında açıklandığı üzere; oluşturulması, dahil olunması, kullanılması ve teknik özellikleri itibariyle münhasıran FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarınca kullanılan kriptolu iletişim ağı ByLock"u kullandığı belirlenerek örgütün hiyararşik yapısına dahil olduğu kabul edilen sanık ile ilgili, her ne kadar Bylock detaylı tespit ve değerlendirme tutanağı istenilmeden hüküm kurulduğu görülmüş ise de;
Dosya içerisinde yer alan Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığının yeni Bylock CBS sorgu sonucu tutanağındaki adına kayıtlı üç GSM hattında Bylock kullanıcısı olduğuna dair yapılan tespiti doğrular mahiyette süreç içerisindeki beyanlarında GSM hatlarından birisini kullanmadan arkadaşına verdiğini ve adına kayıtlı iki GSM hattında Bylock kullandığını belirtmek sureti ile ikrarda bulunduğunun anlaşılması karşısında bu husus sonuca etkili görülmemiş, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.