Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/2459 Esas 2018/7908 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2459
Karar No: 2018/7908
Karar Tarihi: 12.12.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/2459 Esas 2018/7908 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı vekili tarafından Asliye Hukuk Mahkemesi'nin verdigi karara itiraz edilmis ancak temyiz talebi kanuni süre içinde yapılmamistir. Mahkeme, HUMK 432/4. madde ve fıkrasına göre, süresinden sonra yapılan temyiz istemlerinin reddedilebileceğini ve davalı vekilinin temyiz isteminin süresi geçtiği için reddedilmesine karar vermistir. Karar 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle verilmistir.
Kanun maddeleri:
- HUMK 434. madde: Temyiz dilekçesinin verilme usulu ve temyiz harcının yatırılması gerekliliğini düzenler.
- HUMK 432/4. madde ve fıkrası: Süresinin geçtigi temyiz taleplerinin reddedilecegini düzenler.
- Yargıtay Içtihatları Birleştirme Kararı (1989/3 Esas, 1990/4): Süresi geçen temyiz istemleri hakkında Yargıtay tarafından da bir karar verilmesi öngörülür.
11. Hukuk Dairesi         2017/2459 E.  ,  2018/7908 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/12/2016 gün ve 2016/416-2016/566 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    Temyiz dilekçesinin verilme usulü HUMK 434. maddesinde açıklanmış olup, buna göre harca tabi ise temyiz dilekçesinin temyiz defterine kayıt ettirilip, temyiz harcının yatırılmış olması gerekmektedir. Mahkemece verilen karar davalı vekiline 14/03/2017 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili tarafından 04/04/2017 tarihinde temyiz edildiği ve temyiz harcının ise 29/03/2017 tarihinde yatırıldığı anlaşılmıştır.
    Temyiz, kanuni süre geçtikten sonra yapılır veya temyizi kabil olmayan bir karara ilişkin olursa kararı veren mahkeme temyiz isteminin reddine karar verir.
    HUMK 432/4. madde ve fıkrasına göre, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararında, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden davalı vekilinin HUMK 432/4. maddesi uyarınca temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin hüküm tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 432/4"üncü maddesi uyarınca süre yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.