MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21/12/2018 tarih ve 2015/559-2018/1368 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 15.10.1998 tarihli kredi sözleşmesi ile davalılardan ..."a 2.500,00 TL tutarında kredi kullandırıldığını, diğer davalı ..."nın da kredi sözleşmesini müşterek borçlu/müteselsil kefil sıfatı ile imzaladığını, ancak kredinin ödenmediğini ileri sürerek 3.787,14 TL asıl alacak, 61.399,36 TL işlemiş faiz, 3.066,97 TL BSMV olmak üzere toplam 68.193,47 TL alacağın BSMV ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davacı Banka personelinin bankaya dahi uğramayan davalı ... adına usulsüz kredi kullandırdığını, bu hususun kesinleşen ceza mahkemesi kararı ile sabit olduğunu, asıl borç ilişkisi kurulmadığından kefillerin de bir sorumluluğunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, banka çalışanlarınca usulsüzlük yapılarak müvekkiline kredi kullandırılmış gösterildiğini, banka yöneticilerinin borcun ödendiğine dair ibraname verdiğini,... 3. Ağır Ceza Mahkemesince banka çalışanlarının zimmet suçunu işlediklerinin sabit görüldüğünü savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davaya konu kredi sözleşmesi ve kredinin ödenmesine ilişkin banka dekont aslındaki imzaların asıl borçlu gözüken davalı ..."ın eli ürünü olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.