Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/3699 Esas 2018/6791 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıklar ... ve ..."in temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin aracını saat 18.45 sıralarında park ettiğini beyan etmesi, 27.02.2008 tarihli yakalama tutanağında olayın 18.40 sıralarında olduğuna ilişkin ihbar geldiğinin tespit edilmesi, olay tarihinde güneşin 17.53"de battığı, gecenin ise 18.53 sıralarında başladığının anlaşılması karşısında; sanıkların aşamalarda suçlamayı kabul etmediği nazara alındığında suç saatinin belli olmadığı, bu nedenlerle, atılı suçun gece sayılan vakitte gerçekleştiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle, “Şüpheden sanık yararlanır” ilkesi gereğince eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, atılı suçtan kurulan hükümde TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde; hüküm kısmından TCK"nın 143 uygulamasına yönelik bölüm çıkarılarak hükmün 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, maddesi gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK"nın 35/2. maddesi gereğince ¾ oranında indirim yapılarak 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK"nın 62. madde gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a ve 52/1-2 maddeleri gereğince 20,00 TL"den paraya çevrilerek 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına şeklinde belirlenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.