Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/1206 Esas 2015/4116 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile .... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 01/07/2014 gün ve 2014/74-519 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Dava, tüketici kredisinden doğan 1.787,89 TL alacak istemine ilişkin olup mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.568,58 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Taraflarca temyiz edilen hükümde dava değeri karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacı ve davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle her iki tarafın temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, 12.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.