Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12265 Esas 2020/1971 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin suça sürüklenen çocuklar aleyhine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Kullanma hırsızlığı suçunun oluşabilmesi için geçici yararlanma amacıyla alınan malın, kısa bir süre kullanıldıktan sonra sahibine geri verilmesi veya kolaylıkla bulunabileceği bir yere bırakılması, henüz bırakılmamış ise geri verilmek üzere alındığının açıkça anlaşılması ve iade amacının malın alınırken mevcut olması gerektiği, bu amacın da somut olaya ilişkin özelliklerin değerlendirilmesiyle anlaşılabileceği, dava konusu olayda ise; suça sürüklenen çocukların suç tarihinde sokak üzerinde kilitli olarak park edilmiş mağdura ait aracı görmeleri üzerine, aracın kapısını tespit edilemeyen şekilde açtıktan sonra tırnak makasını anahtar olarak kullanarak aracı çalıştırıp çaldıkları, bir süre araçla dolaştıktan sonra aracın çalındığı mahalleden farklı bir mahallede ve internet üzerinden araştırıldığında yaklaşık 5 km mesafede bir sokak üzerinde aracı terk ettikleri, olaydan bir gün sonra kolluk görevlilerinin yolda gördüğü suça sürüklenen çocuk ... ile yaptıkları şifai görüşmede, suça sürüklenen çocuk ...’in suçu ikrar edip çaldıkları aracı terk ettikleri yeri kolluk görevlilerine bildirerek suça konu aracın hasarsız olarak iadesini sağladığının anlaşıldığı olayda; suça sürüklenen çocuklar hakkında TCK"nın 146/1. maddesinin uygulanma koşullarının gerçekleşmediği ve eylemlerinin TCK"nın 142/2-d maddesine uyan suçu oluşturduğu ayrıca suça sürüklenen çocuklar hakkında TCK"nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, suçun kullanma hırsızlığı olduğu kabul edilerek müştekinin şikayetten vazgeçmesi nedeniyle düşme kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuklara müştekinin şikayetten vazgeçmesine dair beyanını kabul edip etmedikleri sorularak sonucuna göre, 5237 sayılı TCK’nın 73/4-6 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince davaların düşmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.