MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (değişik tarihlerde birden fazla)
HÜKÜM : Sanığın zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Yüksekova Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.01.2020 gün ve 2019/274 Esas, 2020/30 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince sanığın farklı tarihlerde on beş yaşından küçük mağdureye yönelik nitelikli cinsel istismar eylemlerini hangi suretle cebir ve tehditle gerçekleştirdiğine ve zincirleme suç hükümlerine göre cezada artırım yapılırken artırım miktarının neden alt sınırdan uzaklaşılarak belirlendiğine dair denetime elverişli somut gerekçeler gösterilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden 5237 sayılı TCK’nın 103/2-c.2 maddesi gereğince belirlenen temel cezanın aynı Kanunun 103/4 ve 43.maddeleri ile artırılması karşısında, söz konusu karara ilişkin istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Sanık hakkında zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği, bu kapsamda ilk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün gerekçesinde yapılan sübut değerlendirmesinde hangi delile neden itibar



edildiği de açıklanmaksızın, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141 ve 5271 sayılı CMK"nın 230. maddelerinde belirtildiği şekilde gerekçe içermeyen karar verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Uygulamaya göre de;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan temel ceza tayin edilirken suçun özellik arz etmeyen işleniş biçimi ve benzer olaylardan daha vahim bir hal içermemesinden dolayı alt sınırdan ayrılmayı gerektirir bir neden bulunmadığı gözetilmeden kanun maddesindeki bir kısım ibarelerin tekrarlanması suretiyle oluşturulan yetersiz gerekçelerle teşdit uygulanması ve zincirleme suç hükümlerine göre cezada artırım yapılırken artırım miktarının neden alt sınırdan uzaklaşılarak belirlendiğine dair denetime elverişli somut gerekçeler gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ve sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Van Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 02.06.2020 gün ve 2020/777 Esas, 2020/499 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Van Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.