Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/13639 Esas 2015/15798 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ...Mahallesi 86 ada 16 parsel sayılı taşınmazın 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 17. maddesi uyarınca, idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm ve ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde, davalı rızaen ferağ vermediğinden, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 17. maddesine göre tescil istenilmiş, mahkemece 17. madde doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
2942 sayılı Kanunun 17. maddesine göre, kamulaştırılan taşınmazın kamulaştırmayı yapan idare adına tescil edilebilmesi için, öncelikle kamulaştırma kararının ve diğer ilgili belgelerin malike yöntemince tebliğ edilmesi, tebliğ edilen kamulaştırma işlemine karşı malikin süresinde idari ve adli yargıya başvurmamış veya bu konuda açılan davalar kesin olarak sonuçlanmış olmasına karşın, tapuda ferağ vermediği taktirde; idare, takdir edilen ve dava açılmış olması halinde artırılan kamulaştırma bedeli ile fer"ilerinin tamamını hak sahibi adına ulusal bankalardan birine yatırarak makbuzunu ilgili belge örnekleriyle birlikte mahkemeye vererek taşınmazın adına tescilini isteyebilir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; taşınmazın tapu kayıt maliki ..."a tescil davası dilekçesinin tebliğinin ilanen yapıldığını, işlemlerin usulüne uygun gerçekleşmesi nedeniyle mahkeme kararının kesinleştirildiğini davacı idare belirtilmiş ise de, sözü edilen dava açılmadan evvel adına kamulaştırma evrakının teblig edildiği belirtilen malik ..."ın 22.11.1984 tarihinde öldüğü mirasçılık belgesinden anlaşılmaktadır. Ölü kişi adına yapılan tebligat geçersiz olduğundan, malik yönünden kamulaştırma işleminin kesinleşdiğinden ve dolayısıyla 2942 sayılı Kanunun 17. maddesinin koşullarının oluştuğundan bahsedilemeyeceğinden mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde bulunmayan gerekçe ile davanın kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.