Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62/1, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan, sanık müdafiinin, sanığın alkol ölçümünün kan tahlili ile yapılması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenleme ile TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın geçmişi, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, bu kapsamda, 2.29 promil alkollü vaziyette araç kullanırken öndeki araca çarpan ve sabıkası bulunmayan sanığın 15/03/2016 tarihli duruşmadaki savunmasında, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterdiği, hakkında TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına karar verildiği, adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu ve sanığın duruşma tutanağına yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı anlaşılmakla; “ Meydana gelen tehlikenin ağırlığı, bir daha suç işlemeyeceğine dair kanaate varılamaması göz önünde bulundurularak sanığa verilen cezanın seçenek yaptırımlara çevrilmesine, ertelenmesine, verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ” şeklindeki dosya kapsamına uygun düşmeyen yasal ve yeterli gerekçe olmaksızın TCK’nın 50, 51 ve CMK’nın 231. maddelerinin sanık hakkında uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 27/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.