Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/21694 Esas 2016/2331 Karar Sayılı İlamı

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 7.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, manevi tazminatın kısmen reddedilmesinden dolayı her iki davalı lehine ayrı ayrı red vekalet ücreti ödenmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık, birden çok davalının bulunduğu davalarda, davanın reddi halinde, red vekalet ücretinin ne şekilde hüküm altına alınması gerektiği noktasında toplanmaktadır. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 2015 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3/2 maddesinde bu konu düzenlenmiştir. Buna göre “Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur.”
Somut olayda, her iki davalı yönünden de red sebebinin ortak olduğu anlaşılmaktadır. Red sebebi ortak olan bu davalılar lehine tek avukatlık ücreti hükmedilmesi gerekirken yazılı biçimde ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemece verilen 2012/124 Esas ve 2015/232 Karar sayılı, 31/07/2015 tarihli kararın hüküm fıkrasının vekalet ücretlerine ilişkin 5. ve 6. bentlerinin tamamen silinmesine, bu bentler yerine geçmek üzere,
"5-Davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden yürürlükte bulunan AAÜT.göre belirlenen 1.500.-TL.vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalılara verilmesine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 18/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.