11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/3855 Karar No: 2017/875 Karar Tarihi: 09.02.2017
213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3855 Esas 2017/875 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın 213 sayılı yasanın 359/a-2, 5237 sayılı TCK'nun 53, 58 maddeleri uyarınca suçlu bulunarak mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararı defter ve belgeleri gizlemek suçunun oluşabilmesi için vergi incelemesi amacıyla ibrazının istenmesi gerektiğini ve eksik soruşturma yapıldığını belirterek bozmuştur. Ayrıca, 213 sayılı VUK'nun 359. maddesinin (a) fıkrasındaki cezanın alt sınırının \"18 ay\" olarak değiştirildiği gözetilmeden eksik ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Sanığın hak yoksunlukları da yanlış belirlenmiştir. Kanun maddeleri: 213 sayılı VUK'nun 359/a-2, 359/b-1, 5237 sayılı TCK'nun 53, 58, 765 sayılı TCK'nun 102/4, 104/2.
11. Ceza Dairesi 2016/3855 E. , 2017/875 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 213 sayılı yasaya muhalefet HÜKÜM : 213 sayılı yasanın 359/a-2, 5237 sayılı TCK"nun 53, 58 maddeleri uyarınca: Mahkumiyet 213 sayılı yasanın 359/b-1 maddesi ile ilgili suçtan açılan davanın 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 maddeleri uyarınca: Ortadan kaldırma
Katılan vekilinin, 19.10.2011 tarihli dilekçesi ile temyiz talebinden vazgeçtiği anlaşılmakla, sanığın temyiz istemine hasren yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak: 1- Defter ve belgeleri gizlemek suçunun oluşabilmesi için, bunların vergi incelemesi amacıyla ibrazının istenmesi gerektiğinden, varlığı anlaşılan 03.09.2010 gün ve 2010/1546/59 sayılı “defter ve belge isteme yazısı” temin edilip defter ve belgelerin hangi amaçla istendiği belirlendikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik soruşturmayla yazılı şekilde karar verilmesi, 2- 213 sayılı VUK’nun 359. maddesinin (a) fıkrasındaki cezanın alt sınırının, 03/07/2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 16/06/2009 tarih ve 5904 sayılı Kanunun 23. maddesiyle yapılan değişiklikle "18 ay"a yükseltildiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini, yasaya aykırı, 3- 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarından sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 09.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.