Tebliğname No : 5 - 2011/337072
MAHKEMESİ : Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/06/2011
NUMARASI : 2010/89 Esas, 2011/139 Karar
SUÇ : Zincirleme biçimde resmi belgede sahtecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın Adıyaman İli Ç.. V..ndaki görevi sırasında işlediği sahtecilik fiilinin incelenmesinde;
Dosya kapsamına, 02/12/2003 ve 01/07/2007 günlü iddianamelerin içeriklerine nazaran A.. V.. Planlama ve Koordinasyon İl Müdürlüğünde veri hazırlama ve kontrol işletmeni olan ve aynı zamanda Ç.. V.."nda müdürlük yapan sanığın, vakfın başkanı olan Vali ile Vali Yardımcıları ve İl Özel İdaresi Müdürünün imzalarını bilgisayardan yararlanıp başka bir kağıda aktarmak suretiyle vakfın banka hesaplarından para çekmesini sağlayan sahte ödeme talimatları oluşturduğu ve bunları kullanarak vakfa ait Vakıfbank Şubesinde bulunan hesaptan para çektiği, Zeynal Turna imzasını taklit ederek ödeme yapıldığına dair sahte tutanaklar düzenlediği ve bir kısım usulsüz harcama belgeleri temin edip kullanmak suretiyle toplam 55.963.005.400 lira vakıf parasını mal edindiği, yine 20/03/2003, 05/05/2003 ve 16/06/2003 tarihli sahte ödeme talimatları ile Z.. B.. Şubesinde bulunan A.. V.."ne ait olup sadece bizzat Vali"nin yazılı talimatıyla para çekilebilen “A.. V..-Mehmetçik-Üniversite Gençliği Elele Ağaçlandırma Kampanyası” adlı hesapta, banka çalışanlarının kendisine olan güveninden de yararlanarak aynı tarihli tediye fişlerine imza atarak toplam 28.945.255.131 lirayı çekip çıkar sağladığı, sahte talimatlarla vakfa ve valiliğe ait paraları ilgili bankalardan çekme ve Zeynel Turna"ya ödeme yapıldığını gösteren sahte tutanak düzenleme fiillerinden dolayı sahtecilik suçundan dava açıldığı, bozulan önceki hükümde gerek valilik gerekse vakıftaki görevi sebebiyle teslim edilmeyip düzenlediği sahte belgeler yoluyla menfaat sağlama ve ödeme gösterme eylemlerinin zincirleme tek sahtecilik suçu kabul edildiği, ancak 22/02/2010 tarihli bozma kararında “vakıfla ilgili olanların içeriklerine ve vakfın hukuki statüsüne nazaran özel belge vasfında olduğu, 765 sayılı TCK uygulamasında özel belgelerin kullanılmasıyla suç oluşabileceğinden sadece müteselsil nitelikli dolandırıcılık, 5237 sayılı TCK bakımından ise 212. maddesi delaletiyle özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarını meydana getireceği, valilikteki görevi sırasında düzenlediği üç adet sahte talimat ile valiliğe ait hesaptan para çekme eylemlerinin ise vakıfla ilgili işlemlerden bağımsız olarak 765 sayılı TCK"nın 342
ve 5237 sayılı TCK"nın 204/1. maddelerine temas eden kamu görevlisinin görevine girmeyen konuda zincirleme biçimde resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı gözetilmeden suçun vasıflandırılmasında yanılgıya düşülerek farklı görevleri sırasında birbirinden bağımsız kurumlara karşı işlediği nitelikleri farklı fiillerin tamamının tek müteselsil resmi belgede sahtecilik kabul edilip yazılı biçimde hüküm kurulması” nedenine dayalı olarak hükmün bozulduğu dikkate alınarak vakıf ve valilikteki görevleri sırasında işlediği suçlar nedeniyle ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilerek, farklı iddianamelere konu edilen ve bozma kararında gösterilen vakfa yönelik işlediği 765 sayılı TCK"nın 504. maddesine uyan nitelikli dolandırıcılık suçundan ayrıca hüküm kurulması lüzumuna uyulmaması kanuna aykırı ise de; bu suça öngörülen cezaların tür ve miktarına göre aynı kanunun 102/4 ve 104/2. maddesindeki yedi yıl altı aylık dava zamanaşımına tabi olduğu, suç ve inceleme tarihleri arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanığın A.. V.. Planlama ve Koordinasyon İl Müdürlüğünde veri hazırlama ve kontrol işletmeni olarak görev yaptığı esnada işlediği mütelselsilen resmi belgede sahtecilik fiilinden verilen hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Sanığın düzenlediği 20/03/2003, 05/05/2003 ve 16/06/2003 tarihli sahte ödeme talimatları ile Z.. B.. Şubesinde bulunan A.. V.."ne ait olup sadece bizzat Vali"nin yazılı talimatıyla para çekilebilen “A.. V..-Mehmetçik-Üniversite Gençliği Elele Ağaçlandırma Kampanyası” adlı hesaptan, tediye fişlerine imza atarak para çekme eyleminin suçun konusunu oluşturduğu, hükmü temyiz eden ve ayrı tüzel kişiliğe sahip olan Adıyaman İli Ç.. V..nın müdahil sıfatını alacak biçimde bu suçtan zarar görmesinin olanaklı olmadığı nazara alınarak vekilinin bu suç yönünden temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin sanık müdafiin temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suçun müteselsilen işlenmesinden dolayı 765 sayılı TCK"nın 80. maddesiyle artırım yapılırken takdir edilen artırım oranının hüküm fıkrasında hatalı gösterilmesi sonuç cezanın doğru olması nedeniyle bozma nedeni yapılmamış, lehe yasanın belirlenmesi sırasında yapılan uygulamaya göre her iki Yasa nedeniyle tayin edilen hürriyeti bağlayıcı cezaların eşit bulunduğu, 765 sayılı TCK"nın 31. maddesi gereğince verilen feri ceza ile 5237 sayılı TCK"nın 53/1 ve 53/5. maddelerindeki güvenlik tedbirleri karşılaştırıldığında, 5237 sayılı Yasanın aleyhe sonuç doğurduğu sonucuna varılmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, verilen cezanın miktarına bağlı olarak 765 sayılı TCK"nın 31. maddesinin uygulanmasına rağmen hükmün gerekçe bölümünde 31 ve 33. maddelerin uygulanmayacağından söz edilerek gerekçede çelişki yaratılması ise mahallinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası olarak görüldüğünden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanık hakkında verilen hüküm usul ve kanuna uygun olduğundan sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.