213 Sayılı Vergi Usul Kanununa Aykırılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11784 Esas 2017/851 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Vergi Usul Kanununa Aykırılık
HÜKÜM : Beraat

1- Sanık ... hakkında 2005 yılında “sahte fatura düzenlemek ve kullanmak” suçlarından verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya kapsamından anlaşıldığından, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... ve ... hakkında 2004 yılında “sahte fatura düzenlemek ve sahte fatura kullanmak” suçlarından verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nun 102/4. maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanık ..."ın mahkeme huzurunda ilk sorgusunun yapıldığı 16.09.2009 tarihinden, sanık ... hakkında ise mahkeme huzurunda ilk sorgusunun yapıldığı 10.04.2009 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilerek kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi yerine, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan aynı sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
3-Sanık ... hakkında 2005 takvim yılında “sahte fatura düzenlemek ve kullanmak” suçlarından verilen hükme yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
213 sayılı Yasa’nın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan defterdarlık mütalaasının sanık ... hakkında verildiği, sanık ... hakkında mütalaa bulunmadığı ve bu konuda Gelir İdaresi Başkanlığı Tokat Defterdarlık Gelirler Müdürlüğü"nün 09.06.2014 gün ve 1669 sayılı yazısına göre mütalaa verilmediğinin belirtildiği gözetilmeden davaya devamla yazılı şekilde sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık ... hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın bulunmaması nedeniyle soruşturma ve kovuşturma şartı gerçekleşmediği anlaşıldığından, sanık hakkında açılan kamu davasının CMK"nun 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 09.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.