TEMYİZ EDEN:  Davacı    

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek kararın süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Davacı dilekçesinde özetle; İstanbul Sarıyer 1.Asliye Hukuk Mahkemesinde açtığı 2004/49 ve 2005/108 dosya sayılı davalarının (zaman aşımından) kaybettiğini, 2004/49 sayılı dosyanın temyiz istemi 02.05.2006 günü, karar düzeltme isteminin ise 18.12.2006 günü oybirliği ile gerekçesiz reddedildiğini, 2005/108 sayılı dosyanın temyiz isteminin, 04.05.2006 günü, karar düzeltme başvurusunun da 22.11 .2006 günü oybirliği ile gerekçesiz reddedildiğini, bu durumların Anayasaya aykırı olduğunu, Yargıtay 13.Hukuk Dairesi üyelerinin, hem anayasanın amir hükümlerini yerine getirmediklerini, hem. (IBK) kararlarını yok saydıklarını, hem de.(AIHS) nin adil yargılama ile ilgili 6/1. Maddesini ihlal ettiklerini, her iki davasında da haksız bir şekilde’ zamanaşımından reddedildiğini, ret sebeplerinin geçerli olmadığını, davalıların, temyiz dilekçelerini ikişer satırlık açıklama ile reddettiklerini, anayasayı ve kendilerinin çıkardığı içtihatları yok savdıklarını, hukukun üstünlüğünü evrensel prensibini de göz ardı ettiklerini, anayasa’ nın 36.maddesi: “ herkes meşru vasıta ve yollardan faydalanma sureti ile yargı mercileri önünde davacı ve davalı olarak iddialarını savunma hakkına sahiptir’ dendiğini, Oysa davalıların “Anayasaya rağmen gerekçesiz kararlarla davacıyı cezalandırdıklarını, kendisinin tazminat davası açma hakkının dahi bir içtihatla elinden alındığını, Gerekçesiz karar vermenin,  avrupa insan hakları sözleşmesinin adil yargılama ile ilgili 6/1 maddesine de aykırı olduğunu, Hiçbir kişi ve de kuruma, hangi gerekçe ile olursa olsun yasa ve hukuk dışı yetki verilemeyeceğini. herkesin devlet adına yetkilerini kullanırken yetkilerini kullanmaları sırasında. işledikleri suçlardan dolayı sorumlu olduklarını, kendisinin de gerekçesiz kararlar nedeni ile maddi manevi zarara uğrayan bir vatandaş olduğunu, Bu nedenlerle de, hukuki ve cezai ve de maddi-manevi dava haklarının saklı kalmak kaydıyla bu hususların tespitini talep etmiştir.
Mahkemece; “Dava, tazminat davası niteliğindedir. Dava. Yargıtay 13. Hukuk Dairesi Başkanı ve Üyeleri aleyhine açılmıştır. Yargıtay Kanunun 15. Maddesi gereğince Yargıtay Daire Başkanları ve Üyeleri aleyhine açılan davalara bakmakla Yargıtay Hukuk Genel Kurulu görevli olduğundan dolayı, dava dilekçesinin görev önünden reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.” Gerekçesiyle “Mahkemenin görevsizliğine, dava dilekçesinin yargı yolu yönünden reddine” karar verilmiştir.
Karar davacıya ve davalılara tebliğ edilmiş; Davacı 19.04.2007 tarihinde kararı tebellüğ etmiş; 24.04.2007 tarihinde harçlandırdığı dilekçe ile temyiz talebinde bulunmuştur.
Mahkemece görevli merci olduğuna karar verilen Hukuk Genel Kurulu’nun göreve ilişkin bu karar kesinleşmeden dosyayı ele alması olanaklı olmadığı gibi, kararın temyiz incelemesi de Hukuk Genel Kurulu’na ait değildir.
Genel Mahkemece verilmiş tespit istemli davaya ilişkin kararın temyiz inceleme merci Yargıtay 4.Hukuk Dairesi olup, dosya temyiz incelemesi yapılmak üzere bu daireye gönderilmelidir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle Hukuk Genel Kurulu’nun görevsizliğine ve dosyanın, kararın mahiyetine göre temyiz incelemesi yapmakla görevli bulunan Yargıtay 4.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 04.07.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.