Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/23892 Esas 2019/3937 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 32/1. maddesi gereğince ceza verilmesine yer
olmadığına ve aynı kanunun 57/1. maddesi gereğince
güvenlik tedbirine hükmedilmesine

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, yolda yürüyen katılan ..."ın yanında araç ile durarak kendisini Musa olarak tanıtıp, dul kadınlara ve hocalara yardım ettiğini, yardım parasının bir miktar eksik olduğunu söyleyerek katılandan yardımda bulunmasını istediği, bunun üzerine yanında 250 TL parası olduğunu söyleyen katılanı araca davet ederek, parayı bozdurduktan sonra bir kısmını geri iade edebileceğini beyan ettiği, araca binen katılanın 250 TL parayı sanığa vermesinin ardından, sanığın araçla bir müddet parayı bozdurmak için yer arıyor bahanesiyle dolaştığı, sonrasında ise yola tersten girdiğini söyleyip katılanı araçtan indirdiği ve kendisinin geri dönüp geleceğini beyan ettiği, katılanın araçtan inmesinden sonra ise kaçtığı anlaşılmakla; eylemi TCK’nın 157. maddesi kapsamındaki dolandırıcılık suçunu oluşturan sanığın, Tokat Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi tarafından tanzim edilen 05/02/2014 tarihli rapora göre; TCK’nın 32/1. maddesi kapsamında işlediği fiilin anlam ve sonuçlarını algılamayamadığı ve suç tarihinde ceza sorumluluğunun bulunmadığı gözetilerek, ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin, atılı suçun sübut bulmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.