Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1660 Esas 2019/7832 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 51, 51/7. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın, 1.19 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresinde bulunan aracı ile süratli bir şekilde seyrettiği sırada direksiyon hakimiyetini kaybederek orta refüjden karşı tarafa ters istikamete geçerek, kendi şeridinde gitmekte olan katılanların içinde bulunduğu otomobile önden çarparak biri nitelikli olmak üzere iki kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, meydana gelen kazada tamamen kusurlu olduğu anlaşılan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin inceleme sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin olayda bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, kazanılmış hakkın mahkeme kararı ile ihlal edilmiş olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca, sanığın denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 8. paragrafının devamına, “TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca, denetim süresinin iyi halli olarak geçirildiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.