
Esas No: 2015/3040
Karar No: 2019/601
Karar Tarihi: 23.05.2019
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/3040 Esas 2019/601 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Taraflar arasındaki "tespit" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Göynük Asliye Hukuk Mahkemesince (İş Mahkemesi Sıfatıyla) davanın dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine dair verilen 07.01.2014 tarihli ve 2013/71 E. 2014/9 K. sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 26.05.2014 tarihli ve 2014/7162 E. 2014/12630 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesine göre iş mahkemesi kararlarına karşı temyiz süresi sekiz (8) gün olarak belirlenmiş olup temyiz süresi kural olarak usulüne uygun yapılmış bir tefhim hâlinde tefhim tarihinden, aksi hâlde gerekçeli kararın tebliği tarihinden itibaren başlayacaktır. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hâkime havale ettirildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir. 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesinin 1. fıkrasında “Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” hükmü yer almakta olup, aynı Kanun’un 2. fıkrasında ise “Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. (Ek cümle: 1/7/2016 - 6723/34) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda; yerel mahkeme direnme kararının 06.05.2015 tarihinde davacı vekili adına tebliğ evrakını almaya yetkili görevlisine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davacı vekili tarafından direnme hükmünün temyizine dair dilekçenin 8 günlük temyiz süresi geçirildikten sonra, 15.05.2015 tarihinde ibraz edildiği, temyiz harcının da 18.05.2015 tarihinde yatırıldığı anlaşılmaktadır.
Hâl böyle olunca; davacı vekili tarafından 8 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 15.05.2015 tarihinde verilen temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle yasal süre geçtikten sonra verilen temyiz dilekçesinin
REDDİNE, istek hâlinde temyiz peşin harcının yatırana iadesine, 23.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.