MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın mükerrirlik uygulamasına esas alınan Adıyaman 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/537 Esas ve 2011/162 Karar sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen ve 20/03/2014 tarihinde kesinleşen ilamında, TCK"nın 58. maddesinin tatbik edildiğinin ve sanığın bu ilam nedeniyle 2. kez mükerrir olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın ikinci kez mükerrir olduğunun ve 5275 sayılı Yasa"nın 108/3. maddesi uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle sanığın koşullu salıvermeden yararlanamayacağı hususunun karar yerinde belirtilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın adli sicil kaydına göre; 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren Kahta Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.05.2010 tarihinde kesinleşen ve 27.07.2013 tarihinde infaz edilen 2009/190 Esas ve 2010/258 Karar sayılı ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi gereği 2 yıl 3 ay hapis cezası içeren ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, daha az cezayı içeren Adıyaman 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/537 Esas ve 2011/162 Karar sayılı kararı ile verilmiş 2 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması,
2-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedeni bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine "Sanığın mükerrir olduğu anlaşıldığından
5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, sanık hakkında Kahta Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.05.2010 tarihinde kesinleşen ve 27.07.2013 tarihinde infaz edilen 2009/190 Esas 2010/258 Karar sayılı kararının tekerrür uygulamasına esas alınmasına” ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” cümlelerinin yazılması suretiyle karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, tekerrür uygulaması nedeniyle şartlı tahliye süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca, sanık hakkında Adıyaman 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/537 Esas ve 2011/162 Karar sayılı kararında yer alan 2 yıl hapis cezası dikkate alınmak suretiyle sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 09.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.