MAHKEMESİ : Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/11/2014
NUMARASI : 2014/1-2014/641

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ..... Köyü 66, 102 ve 104 parsel sayılı taşınmazların kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 sayılı Yasanın 4650 sayılı Yasa ile değişik 11.maddesinin 1.fıkrasının (f) bendi uyarınca bilirkişi kurulu, arazi niteliğindeki taşınmaz malın kamulaştırma tarihindeki mevki ve şartlarına göre ve olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirini esas tutarak düzenleyeceği raporda, bedelin tespitinde etkili olacak bütün nitelik ve unsurları ve her unsurun ayrı ayrı değerini belirtmek suretiyle ve ilgililerin de beyanını dikkate alarak gerekçeli bir değerlendirme raporuna dayalı olarak taşınmaz malın değerini tespit etmelidir. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında ise özel ve dikkate alınması gereken haklı bir neden bulunmadıkça tarım arazilerinin olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden bilimsel yöntemle yapılacak değerlendirmede münavebeye alınacak ürünler için dekar başına elde edilecek ortalama verim, üretim gideri ve toptan satış fiyatına ilişkin olarak ciddi istatistiki bilgilere dayalı olduğu bilinen o yerdeki gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğü verilerinin esas alınması aranmaktadır.
Bu itibarla 2014 yılı itibarıyla münavebe alınan ürünlerin dekar başına asgari ve azami verimi, kilogram başına toptan satış fiyatı ve dekar başına ayrıntılı üretim giderine ilişkin veri listesinin gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden getirtilerek raporun denetlenmemesi,
2-Dava konusu 101, 102, 103 ve 104 parsel sayılı taşınmazlar üzerlerinde su kuyusu bulunması nedeniyle sulu tarım arazisi olarak kabul edildikleri halde su tutma kapasitesi düşük olduğu gerekçesiyle bulunan net gelirden %5 düşülmek suretiyle değer belirleyen rapor esas alınarak hüküm kurulması,

3-Aynı kamulaştırma nedeniyle, bu kamulaştırma kapsamında kalan ve dava konusu taşınmazla aynı bölgeden gelip Dairemizce incelenen (Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/780 Esas 2014/341 Karar, Dairenin 2014/17352 Esas- 2015/9343 Karar sayılı dosyası) tespit ve tescil davalarında %20 oranında objektif artış verilmesi benimsenmiş olup dava konusu taşınmazın da konumu, bilirkişi raporlarında yazılı özellikleri gözönünde bulundurulduğunda taşınmazın değerinde %20 oranında objektif değer artışına neden olabileceği dikkate alınmadan karar verilmesi,
4-Mahkemece yapılan 22.04.2014 tarihli keşif zabtında 66 parsel içinde bir adet su kuyusu bulunduğu, diğer 101,102,103 ve 104 parsel sayılı taşınmazların ise fiilen tek parsel olarak kullanıldığı ve üzerinde 3 adet su kuyusu bulunduğu yazıldığına göre su kuyularının özelliklerinin ve değerinin bilirkişi raporu ile belirlenmek suretiyle bedeline hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
5-Yasal faiz işletilmesine ilişkin hüküm kurulurken faizin başlangıç tarihi olarak dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği tarih olan 03.05.2014 günü yazılması gerekirken 23.04.2014 olarak yanlış yazılması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 03.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.