Esas No: 2021/2597
Karar No: 2022/6869
Karar Tarihi: 30.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2597 Esas 2022/6869 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık hakkında ilk derece mahkemesince verilen hükümler üzerine yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Dosya detaylı bir şekilde incelendiğinde, sanığın mağdurenin yaşı hakkında farklı beyanları ve dosya kapsamı göz önünde bulundurulduğunda hata hükümlerinin uygulanması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle eylemin suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek hüküm verildiği belirlendi ve sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde bulundu. Bu bağlamda, hükümler 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince bozuldu. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi ve 104/1. maddesi ile şikayet üzerine takip edilen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu düzenleyen kanun hükümleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisine on yedi yaşında olduğunu söylediği yönündeki savunması, mağdurenin sanığa on sekiz yaşında olduğunu söylediğine yönelik beyanı ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunduğu nazara alınıp, mevcut haliyle eylemin değişen vasfa göre aynı Kanunun 104/1. maddesinde düzenlenip, şikayet üzerine takip edilen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve mağdurenin soruşturma evresinde alınan ifadesinde şikayetçi olmadığı gözetilerek düşme kararı verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hükümler kurulması
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.