9. Hukuk Dairesi 2015/74 E. , 2016/8961 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
mece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 04.06.2006 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını, günde 12 saat çalıştığını, Cumartesi günleri çalıştığını, ayrıca iki ayda bir Pazar günleri de çalıştığını, ancak bu fazla mesaisinin hiçbir zaman ücretine yansımadığını, yıllık izin ücreti ödenmediğini, dini ve milli bayramlar ve genel tatil ücreti ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 03.08.2011 tarihinde işe başladığını ve kurum sekreteri olarak çalıştığını, davacının 10:00-18:30 saatleri arasında çalıştığını, davacı tarafın fazla çalışma, cumartesi, Pazar günleri, dini ve resmi bayramlarda çalıştığına ilişkin iddialarının hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, davacı tarafın iş yerine zarar vermek sureti ile iş yerinden ayrıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini ücret alacaklarının ödenmemesi nedeni ile haklı olarak feshettiği gerekçesi ile kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret alacağı taleplerinin kabulüne, diğer taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı taraf, 04.06.2006 tarihinde çalışmaya başladığını iddia etmiş, davalı işveren davacının 03.08.2011 tarihinde çalışmaya başladığını savunuştur. Dosya kapsamında yer alan yazısı ve davacıya ait hizmet döküm cetveli kaydından, davacının iş yeri devri olgusu da gözetilerek iş yerinde 30.01.2007 tarihinde çalışmaya başladığı, bu tarihten önce 04.06.2006 tarihinde çalışmaya başlama iddiasının (kayıt dışı çalışma) tanık beyanları da dahil bir başka delille ispatlanamadığı anlaşıldığından, mahkemece davacının hizmet süresinin başlangıcının 30.01.2007 olarak kabulü ile işçilik alacaklarının hesaplatılıp hüküm altına alınması gerekirken Mahkemece hizmet süresinin başlangıcının 04.06.2006 olarak kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.