Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/717 Esas 2017/808 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/717
Karar No: 2017/808
Karar Tarihi: 09.02.2017

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/717 Esas 2017/808 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, mühür bozma suçunu işlediği iddia edilen sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın temyiz talebi, eski hale getirme istemiyle birlikte yapıldığından hukuken geçersiz sayılmıştır. Mahkeme, sanığın suçunu işleme tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar olan dava zamanaşımının gerçekleştiğini belirleyerek, sanığın temyiz itirazlarını yerinde görmüş ve hükmün bozulmasına karar vermiştir. Ancak, bu durum yeniden yargılama yapmayı gerektirmediği için, davada olan zamanaşımı nedeniyle sanık hakkındaki dava düşürülmüştür. Kanunlar: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 203. ve 66/1-e maddeleri, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi, 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/717 E. , 2017/808 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Asıl karar: Mahkumiyet
Ek karar: Temyiz talebinin reddi

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanığın eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından hukuken geçersiz olan temyiz talebinin reddine dair 28.10.2014 tarihli ek karar kaldırılarak, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 24.11.2009 gün ve 2009/11-164 Esas, 2009/275 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hüküm fıkrasında kanun yollarının süresi, mercii ve şeklinin CMK"nın 232/6. madde ve fıkrasına uygun olarak ve tereddüte mahal vermeyecek biçimde gösterilmesi gerektiği, somut olayda yokluğunda verilen kararın hüküm fıkrasında bu açıklamaların bulunmaması nedeniyle sanığın öğrenme üzerine verdiği 02.10.2014 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun 5237 sayılı TCK"nın 203. maddesindeki cezasının miktarı itibariyle tabi olduğu aynı Yasanın 66/1-e maddesinde öngörülen dava zamanaşımının, kesici son işlem olan mahkumiyet kararının verildiği 16.10.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 09.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.