MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasındaki "ipoteğin kaldırılması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 5. Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 07.11.2013 tarihli ve 2013/295 E., 2013/1362 K. sayılı kararın incelenmesi davalılardan HSBC Bank A.Ş. vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 16.06.2014 tarihli ve 2014/6312 E., 2014/13431 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonrasında gereği görüşüldü:
Dava, ipoteğin kaldırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün yukarıda başlık bölümünde esas ve karar numarası belirtilen karar ile bozulması üzerine, mahkemece önceki gerekçeler genişletilmek suretiyle direnilmiştir.
Mahkemece, kısa kararda:
“…Önceki kararımızda direnilmesine,
1-Davanın kabulüne, davalı ... adına kayıtlı Yenimahalle, Kardelen, 15051 Ada 3 Parsel D Blok 2.Kat 10 no"lu bağımsız bölüm üzerindeki ipoteğin kaldırılmasına,
2-Takibin dava sonuna kadar durdurulması yolundaki İhtiyati Tedbir Talebinin reddine,…” karar verilmesine karşın, gerekçeli kararda:
“…Önceki kararımızda direnilmesine,
1-Davanın kabulüne, davalı ... adına kayıtlı Yenimahalle, Kardelen Mah. 15051 Ada, 3 Parsel D Blok 2. Kat. 10 numaralı bağımsız bölüm üzerindeki ipoteğin kaldırılmasına,
2-Takibin dava sonuna kadar durdurulması yolundaki ihtiyati tedbir talebinin reddine.
2-Ankara 22. İcra müdürlüğünün 2012/7776 Esas sayılı dosyası ile ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile başlatılan takibin iptaline, kararın kesinleşmesi zaman alacağından bahse konu takibin dava sonuna kadar durdurulması yolunda ihtiyati tedbir konulmasına,…” şeklinde hüküm kurularak kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulmuştur.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 294/3. maddesi uyarınca kararın tefhimi herhâlde HMK’nın 297/2. maddesinde belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçilerek okunması suretiyle olur.
Bu durumda gerekçeli kararın, tefhim edilen karar yanlışta olsa buna uygun düzenlenmesi gerekmektedir. Yanlışlık ancak Yargıtay yoluna başvurulması ve kararın bozulması hâlinde düzeltilebilir. Bu aykırılık kamu düzenine ilişkin olup diğer yönler incelenmeden tek başına bozma sebebi olur. Kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki bulunmasının bozma sebebi yapılması ise, 10.04.1992 tarihli ve 1991/7-4 K. sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararı gereğidir.
Bu nedenle mahkemece yapılacak iş, tefhim edilen kısa karara uygun gerekçeli karar ve buna uygun hüküm oluşturmak olup buna aykırı direnme kararı usul yönünden bozulmalıdır.
SONUÇ: Direnme kararının yukarıda gösterilen nedenden dolayı usulden BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek hâlinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 23.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.