Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek - 2911 sayılı Kanuna aykırılık - Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3818 Esas 2018/762 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek, 2911 sayılı Kanuna aykırılık, Görevi yaptırmamak için direnme
Hüküm : 1-TCK"nın 314/3 ve 220/6. maddeleri delaletiyle 314/2, 220/6-son, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 53, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
2-2911 sayılı Kanunun 32/1, TCK’nın 50/1-a, 52/2-4
maddeleri uyarınca mahkumiyet,
3-TCK’nın 265/1-3-4, 53, 58/6 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında terör örgütünün propagandasını yapma eyleminden dolayı zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde işlem yapılması ve 2911 sayılı Kanunun 33/1. maddesinde yazılı eylemden dolayı açılan kamu davasından hüküm kurulmamış ise de mahallinde zamanaşımı süresi içinde her zaman bir karar alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden gözetilmesi lüzumu;
2-Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlerde sanık hakkında TCK’nın 58/9. maddesi yerine TCK’nın 58/6. maddesi uyarınca uygulama yapılması,
3-2911 sayılı Kanunun 32/1. maddesindeki suçtan hükmolunan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik karşısında, infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde "sanık hakkındaki adli para cezasının ödenmemesi durumunda ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine" dair ihtarat yapılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, bu itibarla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ibaresinin ilavesi ve hükümlerden TCK’nın 58/6. maddesinin uygulandığı bölümler çıkarılarak yerlerine ‘’TCK’nın 58/9. maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına’’ ibareleri yazılması ve C bendinin 7. fıkrasındaki "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" ifadesinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.