Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/1577 Esas 2015/1814 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

-KARAR-
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 1.820,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde, 649,00 TL maddi tazminat ile 5.000,00TL manevi tazminatın tahsili istenilmiş, mahkemece, 649,00 TL maddi tazminat ile 500,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davalı aleyhine kabul edilen kısımlar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 20.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.