Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmayarak, tebliğnamedeki düzeltilerek onama görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanığın, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, ceza miktarına, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin, katılan vekilinin ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 26.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.