Esas No: 2021/3214
Karar No: 2022/6871
Karar Tarihi: 30.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3214 Esas 2022/6871 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığa çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili olarak mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde yer alan suçun cezasında yapılan değişiklik sonrası üst sınırın değişmesi nedeniyle, yargılama ve suç vasfı tayini ile buna göre ceza belirleme işleminin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine düştüğü belirtilerek, Asliye Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararı vermesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanır:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi: çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen madde
- 6545 sayılı Kanun: cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan kanun
- 5235 sayılı Kanun: Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ve Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun
- 5271 sayılı CMK: Ceza Muhakemesi Kanunu
- 5320 sayılı Kanun: Yargıtay Kanunu
- 1412 sayılı CMUK: Cebri Müdahale Kanunu
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suçla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'ın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
