MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ...... tarafından, davalılar... A.Ş. ve diğeri aleyhine 14/01/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/04/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalıların diğer temyizleri yönünden;
a) Dava, yangına sebebiyet nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, yeni sanayi sitesinde inşaat ve hırdavat malzemeleri satışı yaptığı dükkanında yangın çıktığını, yangına davalıların kusurlu eylemlerinin sebep olduğunu, iş yerinde çok sayıda malın yandığını, bina zararı oluştuğunu, gelir kaybı ve manevi zararının da meydana geldiğini belirterek, maddi ve manevi zararlarının ödetilmesini istemiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; yangının sebebi, olaydaki kusur durumu, mal ve bina zararı, kar kaybı konularında yapılan bilirkişi incelemeleri sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; hükme esas alınan bilirkişi heyetinin 22/07/2013 tarihli raporlarında zarar hesabının keşif tarihine göre yapıldığı anlaşılmaktadır. Oysa, haksız fiilden kaynaklı zararlarda hesabın zararın gerçekleştiği tarih olan olay tarihine göre yapılması gerekir. Mahkemece bu hususa dikkat edilmeden keşif tarihi itibariyle hesaplanan zarara karar verilmesi doğru değildir.
b) Bilirkişi...raporunda yanan emtia bedelinin ticari dönüşüm kârı hesaplanmış ve mahkemece bu kalem zarar da hüküm altına alınmıştır. Oysa, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre oluşan zarara hükmedilecek faizle zaten bu tür zararlar karşılanmakta olup bu kalem zarar talebinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile bu zararın kabulüne karar verilmesi de doğru değildir.
c) Yine yanan malların mahiyeti gereği, yangından arta kalanlarının hurda olarak değerlendirilmesinin mümkün olup olmadığının araştırılarak, hurda olarak değerlendirilmesi mümkün ise hurda bedelinin de hesaplanacak zarardan indirilmesi gerekirken mahkemece bu hususa dikkat edilmeden hesaplanan zarara karar verilmesi doğru değildir.
d) Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu tüzel kişileri ve bilinçsizleri; öte yandan acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar, manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi (TMK 24), isme saldırı (TMK 26), nişan bozulması (TMK 121), evlenmenin feshi (TMK158), bedensel zarar ve ölüme neden olma (BK 47) durumlarından biri ile kişilik haklarının zedelenmesidir (BK 49). Bunlardan TMK’nın 24. maddesi ile BK’nın 49. maddesi daha kapsamlıdır. TMK’nun 24. maddesinin belli yerlere yollaması nedeniyle böyle bir durumun bulunduğu yerde, onu düzenleyen kurallar (örneğin; TMK 26, 174, 287); bunların dışında BK’nın 49. maddesi uygulanır. TMK’nın 24. ve BK’nın 49. maddesinde belirlenen kişisel çıkarlar, kişilik haklarıdır. Kişilik hakları ise, kişisel varlıkların korunmasıyla ilgilidir. Kişisel varlıklar, bedensel ve ruhsal tamlık ve yaşam ile nesep gibi insanın, insan olmasından güç alan varlıklar ya da kişinin adı, onuru ve sır alanı gibi dolaylı varlıklar olarak iki kesimlidir.
Somut olayda, dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davalıların kusurları nedeniyle meydana gelen yangın nedeniyle davacının dükkanında ve içindeki mallarında zarar oluşmuştur. Davacı yaralanmamış ve yakınlarından ölen ve yaralanan da olmamıştır. Eşya zararı davacının manevi tazminat istemesini haklı kılmaz. Tekniğin gelişimi ve yaşam çerçevesinin yukarıda belirtilen sınırının dışında kalan eyleme göre manevi tazminat isteminin de reddi gerekirken kısmen kabul edilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b-c-d) bentlerinde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 31/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.