Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/7520 Esas 2017/778 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7520
Karar No: 2017/778
Karar Tarihi: 08.02.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/7520 Esas 2017/778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, malî bir kurumun vekili, resmi belgede sahtecilik suçundan davalı olarak görülmüş ve beraat etmiştir. Hazine vekilinin temyiz itirazı reddedilirken, davanın katılanı olan kurumun temyiz itirazı kabul edilmiştir. Ancak, davanın zamanaşımı sebebiyle düşürülmesine karar verilmiştir. Karara göre, sahtecilik suçunda mağdurun, suçun hedef aldığı kişi olduğu belirtilerek, Hazine'nin doğrudan bir zararının olmadığına ve kamu davasına katılma hakkının bulunmadığına vurgu yapılmıştır. Ayrıca, davanın zamanaşımı sebebiyle düşürüldüğü belirtilirken, suçun işlendiği tarih ve ceza miktarı gibi detaylar 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri aracılığıyla açıklanmıştır. Karar 08.02.2017 tarihinde oybirliği ile verilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/1, 66/1-e ve 67/4. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8 maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2015/7520 E. , 2017/778 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

I- Müşteki hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sahtecilik suçlarında mağdurun, suçun maddi unsurunun hedef aldığı kişi olup, sahte senetler nedeniyle yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçundan Hazinenin doğrudan zarar görmediği ve kamu davasına katılma hakkı bulunmadığı cihetle şikayetçi vekilinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükümleri karşısında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçlarının 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve sanık lehine olan 5237 sayılı TCK"nın 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 18.11.2003 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 08.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.