Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/12190 Esas 2021/1961 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12190
Karar No: 2021/1961
Karar Tarihi: 25.02.2021

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/12190 Esas 2021/1961 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddedilmesine dair bir kararın temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından bahsedilmiştir. Dolayısıyla, sanığın temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 maddesi (Dolandırıcılık suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2 maddesi (Suçluluk oranının belirlenmesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53 maddesi (Cezanın belirlenmesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/4 maddesi (Haksız kazanç elde etme durumu)
- CMK'nın 286/2-a maddesi (Beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi)

15. Ceza Dairesi 2020/12190 E. , 2021/1961 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 52,/2, 53 ve 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun esastan reddi

Dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmü sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Hükmolunan cezanın miktar ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 16/07/2020 tarih ve 2019/113 E. 2019/1807 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, 25/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.