Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30890 Esas 2017/3110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmermiştir.Ancak;
1-Mağdura ait park halindeki kamyonetin yakıt deposundan mazot çalmak isteyen şahısların kolluk ekibini görüp kaçtığı olayda, 26/04/2012 tarihli tutanak içeriğine göre çevrede yapılan araştırmada eşgal bilgisine uyan sanığın, otobüs durağında beklerken yakalandığı, üst aramasında suç unsuruna rastlanmadığının tespit edildiği, sanığın da bütün aşamalarda kız arkadaşını bırakıp evine dönerken polisin yakaladığını beyanla suçlamayı kabul etmemesi karşısında, sanığın hırsızlık eylemine ne şekilde iştirak ettiği açıklanmadan, mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delillerin neler olduğu tartışılıp denetime olanak sağlayacak şekilde karar yerinde gösterilmeden yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a) Müşteki mazot depo kapağının kırıldığını beyan etmekle beraber, olay yeri inceleme tutanağında yakıt depo kapağının yerinde olmadığı ve herhangi bir hasarın bulunmadığının belirtilmesi karşısında; müştekiye bu hususun açıklattırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu yönden araştırma yapılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
b)Eylemin depo kapağı kırılarak işlendiğinin belirlenmesi durumunda hırsızlık suçunun 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan suçu oluşturacağı, aksi halde aynı Kanunun 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Gerekçeli kararda sanığın hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu kabul edildiği halde hüküm fıkrasında aynı Kanunun 142/1-e maddesi ile uygulama yapılmak suretiyle çelişkiye sebebiyet verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 16/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.