Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/5831 Esas 2017/5707 Karar Sayılı İlamı

Cinsel taciz suçundan sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 225. maddesi gereğince hüküm kurulmasına yer olmadığına dair İstanbul Anadolu 57. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2017 gün ve 2015/758 Esas, 2017/126 sayılı Kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, İstanbul Anadolu 57. Asliye Ceza Mahkemesinin anılan kararında, sanık hakkında düzenlenen 2015/127942 soruşturma ve 2015/49742 esas sayılı iddianamenin ilk kısmının müştekinin ifade tutanağı, ikinci kısmının ise şüpheli savunmasını içerdiği, üçüncü kısımda mesaj kayıtlarının cinsel taciz suç kastını gösterdiği belirtilmişse de, cinsel taciz suçunun konusunu oluşturan mesaj içerikleri ile ilgili açıklama yapılmadığı, iddianamede suçun neden ibaret ve yüklenen eylemlerin neler olduğunun açıklanması gerektiği, iddianamede yargılama yapılacak olayın anlatılmadığı gerekçesiyle hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, mahkemelerce yapılan yargılama sonucunda verilecek hükümlerin sayıldığı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/1. maddesinin “Duruşmanın sona erdiği açıklandıktan sonra hüküm verilir. Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkûmiyet, güvenlik tedbirine hükmedilmesi, davanın reddi ve düşmesi kararı, hükümdür.” şeklindeki hükmü gözetilmeden, İstanbul Anadolu 57. Asliye Ceza Mahkemesince yazılı şekilde hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca İstanbul Anadolu 57. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2017 gün ve 2015/758 Esas, 2017/126 sayılı Kararının bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10.07.2017 gün ve 94660652-105- 34-6097- 2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma yazısına atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla incelenerek gereği düşünüldü:
İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 26.11.2015 tarihli iddianamede, sanığın mağdureye yönelik cinsel taciz içeren eylemlerinin açıkça anlatıldığı ve ilgili sevk maddeleri de gösterildiği halde, mahkemesince açılan dava hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223 ve 309. maddeleri uyarınca usulüne uygun bir karar verilmediği, mahkemece verilen ""hüküm kurulmasına yer olmadığına"" dair karar hukuken geçerli hüküm veya karar niteliği taşımadığından, buna karşı olağan ya da olağanüstü kanun yollarına başvurulamayacağı, kanun yararına bozmaya konu edilen hukuka aykırılığın dosyanın mahkemesince ele alınarak hüküm verilmek suretiyle giderilmesinin olanaklı bulunduğu anlaşılmakla, mevcut haliyle kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde merciince yapılmasına ve dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 16.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.