Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12303 Esas 2020/1954 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12303
Karar No: 2020/1954
Karar Tarihi: 05.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12303 Esas 2020/1954 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın daha önce başka bir hırsızlık suçundan mahkum olduğu ve bu dosyanın incelenerek varsa mükerrer cezalandırılmanın önüne geçilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın çaldığı içki değerine göre 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesi hakkındaki kararı da göz önünde bulundurulmuştur. Detaylı bir açıklama yapılmamıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 145. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/12303 E. , 2020/1954 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanık hakkında yapılan UYAP sorgulamasında, sanığın hakkında temyize konu dosyadaki suç ile aynı müştekiye karşı birden çok kez hırsızlık yaptığı, sanığın Bursa 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/226 Esas - 2015/545 Karar sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın kesinleştiği anlaşılmış olup, bahsi geçen dosyadaki işlenen suç tarihinin 13/02/2015 olduğu, yargılamaya konu olan olaydaki suç tarihinin 26/01/2015 olduğu, bu suça ilişkin düzenlenen ilk iddianame tarihinin ise 25/02/2015 olduğu, bu sebeple hukuki kesintinin söz konusu olmadığı, gerçeğin şüpheye yer vermeyecek şekilde açığa çıkartılması ve zincirleme suç hükümlerinin uygulama yeri bulunup bulunmadığının tespiti ile varsa mükerrer cezalandırılmanın önüne geçilmesi bakımından, yukarıda bahsi geçen dava dosyası getirtilip incelenerek şartların varlığının tespiti halinde kesinleşen dosya yönünden mahsup işleminin yapılması gerektiği gözetilmeksizin eksik kovuşturma sonucu sanık hakkında yazılı şekilde karar verilmesi,

2) Kabule göre de;
Sanığın, 45.90 TL değerinde bir adet içki çaldığının anlaşılması karşısında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı nazara alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.