Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3614 Esas 2018/739 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3614
Karar No: 2018/739
Karar Tarihi: 14.03.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3614 Esas 2018/739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğu suçundan hüküm giydiğini belirtmiştir. Dosyada yapılan incelemeler sonucunda, yargılama sürecindeki usulsüz işlemler olmadığı ve delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği tespit edilmiştir. Özleri değiştirilmeksizin tüm iddia ve savunmaların eksiksiz olarak tartışıldığı mahkeme, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığını belirtmiştir. Ancak, hükümde TCK'nın 314/2. maddesi uyarınca belirlenen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereği fazla hüküm giydirilmesi ve Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edildiğine dair kararının dikkate alınmaması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmadan hüküm CMK'nın 303/1 maddesi gereğince düzeltilecek ve onanacaktır.
Kanun maddeleri:
3713 sayılı Kanunun 3/1 maddesi, TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi.

16. Ceza Dairesi 2017/3614 E. , 2018/739 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 3/1. maddesi yollaması ile
TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5.
maddesi uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-TCK’nın 314/2. maddesi uyarınca belirlenen “5 yıl 8 ay” hapis cezasından 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılırken sonuç cezanın “7 yıl 18 ay” yerine “8 yıl 6 ay” olarak belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
2-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, kararda "8 yıl 6 ay"" yerine “7 yıl 18 ay” ibaresinin yazılması ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım bütünüyle çıkarılarak yerine, "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.