Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/3025 Esas 2018/13305 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı 01.01.2005-30.12.2011 tarihleri arasında davalı şirkette ambulans şoförü olarak çalıştığını, davacının ücretlerinin zamanında ödenmediğini, eksik ödendiğini, fazla mesai, yıllık ücretli izinlerinin ödenmediğini, bu nedenle iş akdini ihtar çekerek feshettiğini, 2005-2008 yılları arasında 24 saat çalışıp, 24 saat dinlendiğini, geri kalan günlerde 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, 2008-2010 yılları arasında 24 saat çalışıp, 48 saat dinlendiğini, geri kalan günlerde 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını , 2010-30.12.2011 tarihleri arasında ise 24 saat çalışıp 48 saat dinlendiğini belirterek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin fazla mesai, bayram ve genel tatil, son maaş alacağı ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 2015/5976 esas - 2016/8652 karar numaralı ilamı ile fazla mesai, bayram ve genel tatil alacakları belirlenirken davacının tanık olarak dinlendiği Diyarbakır 1.İş Mahkemesinin 2012/61 esas ve 2014/291 karar nolu dosyasındaki beyanı esas alınarak hesaplanması gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücret alacaklarının belirlenmesi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Bozma sonrası hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının haftalık 10 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, Dairemizin Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen uygulamasına göre günlük 24 saat çalışma yapılan günlerde fiili çalışma süresi 14 saat olduğundan, davacının cumartesi yada pazar günü 14 saat çalışarak haftalık 49 saat çalıştığı ve buna göre haftada 4 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmelidir.
Mahkemece bu husus gözetilmek suretiyle davacının fazla çalışma ücretinin belirtilen şekilde hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.