Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38233 Esas 2017/3084 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/38233
Karar No: 2017/3084
Karar Tarihi: 16.03.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38233 Esas 2017/3084 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığına karar verdi. Sanık hakkında hırsızlık suçuyla ilgili temyiz itirazları ise yerinde görülmediği ancak sanığın yargılama aşamasında müdafii talep etmesi nedeniyle kendisine mahkemece müdafii atanmasından kaynaklanan zorunlu müdafii için ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilemeyeceği sonucuna varıldı. Dosyanın incelenmesi sonucunda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. maddesi gereğince, 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Bu nedenle, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları reddedildi. Kanun maddeleri olarak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gösterildi. Ayrıca, zorunlu müdafii için ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceği 5271 sayılı CMK'nın 150/2. maddesi ile vurgulandı.

2. Ceza Dairesi 2014/38233 E. , 2017/3084 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ve müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığa yargılama gideri olarak yükletilen müdafii ücretinin, sanığın yargılama aşamasında müdafii talep etmesi nedeniyle kendisine mahkemece müdafii atanmasından kaynakladığı ancak sanığa müdafii atanması halinde müdafii ücretinin yargılama gideri olarak kendisine yükleneceğine ilişkin yasal ihtaratın yapılmadığının anlaşılması karşısında 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca, mahkemesince Baroya yazı yazılarak sanığı savunmak üzere bir avukatın görevlendirilmesi nedeniyle, zorunlu müdafii için ödenen avukatlık ücretinin, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından, müdafii ücretinin sanıktan alınmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.