2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/27053 Karar No: 2017/3081 Karar Tarihi: 16.03.2017
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/27053 Esas 2017/3081 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İçtihat Metninde, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanıkların mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasına yönelik temyiz istemi reddedilirken, hırsızlık suçuna ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediği için hükümlerin istem gibi onanmasına karar verilmiştir. Kararda, doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizinin mümkün olmadığı ve bu ceza türünün 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na geçici olarak eklenen maddenin gereği uygulanması gerektiği belirtilmektedir. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği kaydedilerek, bu suça ilişkin temyiz itirazlarının reddedildiği açıklanmaktadır. Kanunlar olarak da kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gösterilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2014/27053 E. , 2017/3081 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 16/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.