Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.11.2016 gün ve 2015/287 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 25.11.2016 gün ve 2016/392953 KYB. sayılı ihbarnamesi ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ...’ın, anılan Kanun’un 359-a-2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43/1 ve 62. maddeleri gereğince 26 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Afyonkarahisar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/03/2014 tarihli ve 2013/342 esas, 2014/120 sayılı kararının "1-VDENR-2008-957/23 sayılı Vergi Suçu Raporu ve bu rapora ekli VDENR-2008-957/22 sayılı 2006 takvim yılına ait KDV incelemesinde, sanığın gerçekte mal aldığı mükellefler yerine 22/02/2006 tarihinde işini terk ettiği tespit edilen ...’a ait, işi terk tarihinden sonra düzenlenmiş gerçek mal ve hizmet teslimine dayalı olmayan farklı tarihlerde düzenlenmiş 38 adet sahte faturayı kullandığının tespit edilmesi karşısında, sanığın sübutu kabul edilen eyleminin zincirleme şekilde sahte fatura kullanma suçunu oluşturacağı ve hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Kanun’un 359/b-1 ve 5237 sayılı Kanun’un 43/1. maddelerine göre uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, zincirleme şekilde muhteviyatı itibariyle sahte fatura kullanmaktan mahkumiyetine karar verilmesinde,
2-Sanığın 2006 yılında sahte fatura kullandığının mahkemesince kabul edilmesi karşısında, suç tarihi itibarıyla 213 sayılı Kanun’un 359/a-2. maddesinde öngörülen müeyyidenin, 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5278 sayılı Kanun’la değiştirilmeden önceki haliyle 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası olduğu, anılan Kanun’la yapılan değişiklikle maddede düzenlenen hapis cezası miktarının 18 aydan 3 yıla kadar artırıldığı, bu durumda suç tarihine göre değişiklikten önceki halinin sanık lehine bulunduğu, diğer yandan kararın hüküm kısmında cezanın asgari hadden uygulandığının da belirtilmiş olması karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 61/8. maddesi uyarınca temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayin olunmasında, isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-İncelenen dosya içeriğine göre Vergi suçu raporu ve ekleri, defterdarlık mütalaası, iddianame ve mahkeme kabulünün "2006 yılında sahte fatura kullanmak" suçuna ilişkin olduğu, buna göre, mahkemece sabit görülen suçun unsurları, vasfı ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b-l, TCK"nın 43, 62. maddeleri gereğince belirlenen cezası, hükümde doğru gösterilmiş olduğu halde, sadece 213 sayılı Kanunun 359. maddesinin bent numarasının hatalı yazılmış olduğu anlaşılmakla, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki 1 nolu düşünce bu nedenle yerinde görüldüğünden; Afyonkarahisar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2014 tarih ve 2013/342 Esas, 2014/120 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, hüküm fıkrasının 6 nolu bendinde "359/a-2" olarak gösterilen uygulama madde ve bendinin hükümden çıkarılarak yerine "359/b-l" madde ve bendinin yazılmasına,
2- (1) nolu bozma kararı ile hükümdeki hukuka aykırılık giderildiğinden ihbarnamedeki 2 nolu bozma düşüncesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.